Ish-shefi i OLAF (Zyra Evropiane Kundër Mashtrimit), Giovanni Kessler u dënua javën e shkuar nga një gjykatë belge me një vit burg me kusht. Ai u gjet fajtor për praktika të paligjshme hetimi. 

Kessler, nga partia e Federica Mogherinit dhe i afërt me të, deklaroi se nuk kishte shkelje ligjore në blerjen e vilës për rezidencë të ish-ambasadores së Bashkimit Europian në Tiranë. Vila në fjalë ndodhet në Lundër pranë Tiranës dhe u ble nga BE me trefishin e çmimit të tregut. 

Asokohe shefja e Delegacionit europian në Tiranë Romana Vlahutin u akuzua se kishte shkelur procedurat dhe kishte abuzuar me detyrën. Eurodeputetë si Ingeborg Graessle, kryetare e komisionit buxhetor, e quajtën “Skandal shokues me pasoja për besueshmërinë e BE” dhe kërkuan informacione me shkrim. Më vonë kjo dosje u arkivua nga Kessler.

Vlahutin i shpëtoi hetimit penal, por u shkarkua nga Komisioni Europian në fillim të vitit 2023 për shkelje të ndryshme.

Gjykata belge dënoi Kessler për akuzat se përgjoi një komisioner Europian si pjesë të një hetimi.
Ai u dënua me një vit burg me kusht për trajtimin që i bëri një hetimi që përfshin John Dalli, i cili ishte komisioneri i shëndetësisë i BE-së. Dalli dha dorëheqjen në tetor 2012 mes akuzave se ndihmësi i tij i lartë kërkonte ryshfet nga industria e duhanit.

Dalli ka shpallur me zë të lartë pafajësinë e tij dhe e ka vënë në dukje vendimin si justifikim të pjesshëm.

Kessler tha se ka në plan të apelojë vendimin.
“Unë kam vepruar gjithmonë në mënyrë transparente dhe me qëllimin për të gjetur të vërtetën mbi akuzën, e cila ishte një akuzë shumë serioze”, tha Kessler për POLITICO.

“Dalligate” kërcënon të rindez tensionet mbi një sistem të brendshëm të politizuar të zbatimit.

Dalli kishte punuar për një rishkrim të Direktivës së BE-së për Produktet e Duhanit, kur ndihmësi i tij Silvio Zammit u akuzua se kishte kërkuar një ryshfet prej 60 milionë eurosh nga një kompani suedeze e duhanit për të anuluar një ndalim të BE-së për snus, një lloj duhani pa tym.

Skandali rezultoi në rrëzimin e Dallit. Ndërsa ai u akuzua se nuk zbuloi disa takime me lobistët e duhanit, një raport i OLAF-it mbi këtë çështje nuk gjeti asnjë lidhje të drejtpërdrejtë midis Dallit dhe kërkesës për ryshfet. Por Kessler pretendoi se kishte “prova rrethanore të paqarta” që Dalli e dinte për të.

Megjithatë, brenda pak vitesh, vetë Kessler ra nën vëzhgim dhe autoritetet belge filluan të shqyrtojnë pretendimet se hetimi i “Dalligate” ishte ekzekutuar dobët dhe i motivuar politikisht.

Pas vitesh vonese, Komisioni Evropian ra dakord në vitin 2016 për të hequr imunitetin e Kessler. Kjo i hapi rrugën prokurorëve belgë për ta marrë në pyetje lidhur me pretendimet se ai regjistroi në mënyrë të fshehtë dëshmitarët e çështjes pa informuar të gjitha palët, një krim sipas ligjit belg.

Ish-zyrtari i FBI-së, Charles McGonigal pranoi të premten fajësinë se kishte marrë 225,000 dollarë nga shqiptaro-amerikani, Agron Nezaj, i cili sipas dokumenteve në gjykatë, u bë informatori për hetimin e FBI-së lidhur me kontaktet dhe takimet e tij në Shqipëri.

Pranimi i fajësisë u bë në gjykatën federale në Uashington, në bazë të një marrëveshjeje mes prokurorëve dhe avokatëve të zotit McGonigal. Ai pranoi fajësinë për një prej pikave të aktpadisë, atë për fshehjen e provave materiale, dhe prokurorët hoqën dorë nga tetë pikat e tjera.

Çdo pikë e aktpadisë përmban disa akuza.
Arritja e marrëveshjes do të thotë që çështja nuk do të shkojë në gjyq. Kjo gjithashtu do të thotë që nuk do të bëhen publike të dhëna të tjera për këtë çështje.

Zoti McGonigal pranoi të gjithë akuzat që kishin të bënin me Shqipërinë, përfshirë kontaktet me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Rama dhe këshilltarin jozyrtar të kryeministrit, Dorian Duçka.

I pyetur nga gjykatësja Colleen Kollar-Kotelly, nëse më 25 nëntor, ai kishte “informuar Prokurorin e Departamentit të Drejtësisë … për një hetim të mundshëm kriminal për një shtetas amerikan, që ishte regjistruar për të bërë lobizëm ‘për një parti që nuk ishte e kryeministrit Rama’, zoti McGonigal u përgjigj “Po”.

Zoti McGonigal kishte marrë informacion për këtë lobist nga zoti Duçka.

Në akt-padi nuk identifikohet lobuesi amerikan dhe as partia shqiptare. Por më 14 nëntor të vitit 2017, lobisti Nick Muzin, depozitoi në Departamentin e Drejtësisë, ndonëse me vonesë, dokumentet mbi aktivitetin lobues të disa muajve më parë për llogari të PD-së, i cili më pas është bërë subjekt hetimi në Shqipëri për origjinën e parave.

Më 26 shkurt 2018, zyra e FBI-së në Nju Jork hap zyrtarisht hetime të përqendruar tek lobisti amerikan me kërkesën dhe nën udhëzimin e zotit McGonigal.

Gjatë seancës zoti McGonigal pranoi se i kishte krijuar lidhjet dhe kontaktet në Shqipëri përmes një mikut të tij, duke iu referuar Nezës, me synimin për të përgatitur terrenin që pasi të largohej nga FBI-ja të ndiqte mundësi biznesi dhe përfitimesh në Shqipëri.

“Përpara se të largohesha nga FBI në shtator 2018, po planifikoja të hapja një biznes konsulence për çështje sigurie me një mik. E dija se kontaktet e mia me qeverinë dhe marrëdhëniet ndërkombëtare mund të ishin të dobishme për mua kur më vonë të nisja biznesin”, tha ai në gjykatë duke iu referuar kontakteve me qeverinë e Shqipërisë.

Ai shtoi më tej, ashtu siç thuhej edhe në aktpadi edhe në deklaratën e fajësisë, se nuk i kishte deklaruar 220 mijë dollarët që tha se i kishte marrë hua nga miku i tij dhe partneri i mundshëm i biznesit, duke iu referuar Nezës si edhe nuk kishte deklaruar kontaktet me qytetarë të huaj.

Zoti McGonigal pranoi në seancë faktin që ishte takuar disa herë me Kryeministrin Edi Rama duke filluar nga shtatori 2017, duke filluar nga takimi i parë më 9 shtator në prani të zotit Duçka që vazhdon të figurojë si personi B edhe në dokumentin ku ofrohet një akuzë e reduktuar.

I pyetur nga gjykatësja nëse pas udhëtimit në shtator 2017, ai kishte mbajtur “një marrëdhënie të vazhdueshme me kryeministrin e Shqipërisë dhe personin B”, zoti McGonigal u përgjigj “Po”.

Në të njëjtën mënyrë ai u përgjigj kur u pyet nëse me kërkesë të Personit A, ai i kishte bërë thirrje kryeministrit të kishte kujdes dhe të mos i jepte licenca për kërkime nafte në Shqipëri një kompanie ruse guacë, ndërkohë që personat A dhe B kishin interesa financiarë nga vendimi i qeverisë shqiptare.

Po ashtu ai pohoi që gjatë vizitës së shtatorit 2017, McGonigal “u prezantua nga personi A me një biznesmen dhe politikan shqiptar, i cili i kërkoi atij ndihmë, që dikush të hetonte për një komplot të dyshuar për të vrarë biznesmenin dhe politikanin”.

Pas seancës avokati i tij Seth Ducharme foli për gazetarët.

“Megjithëse ai mund të ketë pasur ose ka pasur, mendoj unë, disa interesa mjaft legjitime që përputheshin me Shtetet e Bashkuara për të mbajtur ato marrëdhënie, ai gjithashtu kishte qartazi interesa personale që të përgatiste terrenin pasi të largohej nga detyra t’i vazhdonte ato marrëdhënie. Pra, sigurisht që ishte diçka e papjekur”, tha ai.

Ai shtoi se kur mendon të hapësh një firmë private konsulence, kur largohesh nga qeveria, “sa më shumë kontakte të kesh në të gjithë botën, aq më të shumta mundësitë për e biznes”.

“Kështu, për disa prej njerëzve me të cilët ai (McGonigal), konsideroi zhvillimin e mundshëm të biznesit dhe burime për marrëdhënie të mëtejshme, ai aludoi në pranimin e fajësisë sot dhe ata hyjnë në këtë kategori”, tha ai.

Ish-zyrtari i lartë i kundërzbulimit të FBI-së, pranoi në gusht fajësinë në një gjykatë në Nju Jork lidhur me akuzën për shkelje të sanksioneve amerikane ndaj Rusisë, duke punuar pas daljes në pension për oligarkun rus Oleg Deripaska, të cilin më parë ai e kishte hetuar.

Vepra penale për të cilën pranoi fajësinë zoti McGonigal në Uashington, parashikon një dënim deri në 5 vjet burg, por dënimi mund të jetë më i zbutur. Kushtet e marrëveshjes parashikojnë që zoti McGonigal nuk ka të drejtën ta apelojë vendimin, i cili parashikohet të jepet në shkurt të vitit të ardhshëm./VOA/

Ish-zyrtari i FBI-së, Charles McGonigal ka pranuar fajësinë për  akuzat lidhur me faktin se ka marrë dhe fshehur 225,000 dollarë nga një ish-oficer i inteligjencës shqiptare, i cili sipas të dhënave të gjykatës u bë burim në një hetim të FBI-së.

Ai u deklarua fajtor për një akuzë të fshehjes së fakteve materiale si pjesë e një marrëveshjeje me prokurorët federalë.

Në gjykatë, McGonigal tha se 225,000 dollarë i ishin dhënë atij hua nga një “mik dhe partner i mundshëm biznesi” dhe kishte për qëllim të ndihmonte në fillimin e një biznesi që ai po krijonte pa dijeninë e FBI-së ndërkohë që punonte ende për ta.

‘Kredia’, e dhënë me tre pagesa në para, nuk kishte kushte të shkruara dhe nuk u kthye kurrë.